| |
|
|
| |
|
|
| |
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΕΠΥ
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια δυσκολία που ξεκινά συνήθως στην παιδική ηλικία και μπορεί να συνεχιστεί και αργότερα. Δεν σημαίνει ότι το παιδί ή ο ενήλικας «δεν προσπαθεί αρκετά» ή «είναι άτακτος», αλλά αντίθετα, σχετίζεται με τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος και επηρεάζει τη συγκέντρωση, την οργάνωση και τον έλεγχο της συμπεριφοράς.
Με τη σωστή στήριξη, τα παιδιά και οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορούν να ανακαλύψουν τα δυνατά τους σημεία, να οργανώσουν καλύτερα την καθημερινότητά τους και να πετύχουν τους στόχους τους. |
|
| |
|
|
| |
| Πώς διακρίνεται η ΔΕΠΥ στην καθημερινότητα; |
Δυσκολία στη συγκέντρωση: ξεχνά εύκολα οδηγίες, χάνει αντικείμενα, δεν ολοκληρώνει εργασίες.
Υπερκινητικότητα: κινείται συνεχώς, δεν μπορεί να καθίσει ήσυχο, μιλάει πολύ.
Παρορμητικότητα: βιάζεται να απαντήσει, διακόπτει τους άλλους, παίρνει αποφάσεις χωρίς να σκεφτεί.
Κάθε άνθρωπος με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάζει αυτά τα χαρακτηριστικά σε διαφορετικό βαθμό. Κάποιοι δυσκολεύονται περισσότερο στη συγκέντρωση, άλλοι είναι πιο υπερκινητικοί, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που έχουν και τα δύο. |
| Γιατί εμφανίζεται; |
| Η ΔΕΠΥ δεν οφείλεται σε «κακή διαπαιδαγώγηση». Οι έρευνες δείχνουν ότι έχει βιολογική και γενετική βάση, ενώ και το περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που εκδηλώνονται τα συμπτώματα. |
| Μπορεί να αντιμετωπιστεί; |
Η ΔΕΠΥ δεν είναι «αρρώστια» που φεύγει, αλλά είναι μια κατάσταση που μπορεί να διαχειριστεί με τον σωστό τρόπο:
● Με ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλευτική για το παιδί ή τον έφηβο.
● Με εκπαιδευτικές στρατηγικές που βοηθούν στη μελέτη και στην οργάνωση.
● Με λογοθεραπεία, αν υπάρχουν δυσκολίες στη γλώσσα και στην επικοινωνία.
● Με στήριξη και συνεργασία των γονιών και των εκπαιδευτικών, ώστε να υπάρχει μια κοινή γραμμή.
● Σε κάποιες περιπτώσεις, με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής που δίνει ο ειδικός γιατρός. |
|
|
| |
|
|
|
